Patay na si Khadaffy

Mahigit 8 buwan ang pakiki-baka. Mahigit 8 buwan na walang kapayapaan. Mahigit 8 buwan ng putukan.

Yang ang naranasan ng mga tao sa Libya sa loob ng naka-lipas na walong buwan. Ang huling walong buwan ng mahigit apat na dekadang diktador ng Libya na si Moammar Ghadaffy o Moammar Ghadaffi o Moammar Khadaffy o Muammar Ghadaffy o Col. Muammar Al'Quadaffi (siguarado ako madi-drain ako masyado sa probability ng spelling ng pangalan ng hayop na 'to.) (Maraming spelling ang pangalan niya kaya wag mag-taka kung bakit iba-iba ang spelling na gagamitin ko.) Pero, flashback, tantaranananan, 4 decades ago, noong nagkaroon ng kaguluhan sa Libya, isang dakila at batang sundalo ang nanguna sa pag-aklas. Walang iba kundi si Col. Muammar Al'Quadaffi. Fast forward, nananararatanat, 2011, nag-aaklas ang radikal na partido sa Libya laban sa diktador na kanilang kinamumuhian dahil sa kanyang labor discrimination sa kapwang mga taga-Libya na kung saan mas mataas ang sahod ng mga dayuhan kaysa sa kanilang mga Libyan nation. Ang naknambetch na ito ay si Moammar Khadaffi.

Nakakalungkot na nakakatawang isipin na ang pinaka-makapangyarihan at kinakatakutang naghahari-hariang gago na namuno sa Libya ng mahigit apat na dekada ay magsasambit ng mga salitang humihingi ng awa- ng mga salitang mistulang nakakahiyang ibanggit sa bingit ng kamatayan ng isang pinunong kinakatakutan. Subalit hindi siya pinagbigyan ng kanyang mga kababayang gigil na gigil na siya'y patayin. Sabay binaboy pa ng mga sugo ni Allah ang mortal na bangkay ng nag-aakalang imortal na diktador.

Patay na si Ghadaffi. Magkakaroon na kaya ng wagas na kapayapaan sa Libya? Bababa na kaya ang presyo ng krudo sa world market?